Velice dlouhá doba delegované péče o akvárium byla nezbytná, avšak nevyžádané překrmování nikoliv. Ke kalamitě řasy Staghorn přispěla i skutečnost, že akvárium jelo 4-5 dní bez dávkování plynného CO2, neboť došla primární láhev se sekundární byla připojena až následující sobotu, kdy na akvárium vlítla delegovaná osoba. Překrmování, automatické dávkování hnojiv a samozřejmě velice silné osvětlení. Jinak to dopadnout nemohlo a Staghorn byl doslova všude. Od techniky u hladiny až po poslední zrnko substrátu. Prázdní láhev nebyla jedinou příčinou, nebudu jmenovat, ale při pokus o vylovení umírající parmičky (oškubané všechny ploutve – jak jinak, že?) se povedlo síťkou nevyžádanému krmiči zachytit kořen a vytáhnout ho ze dna. Všechny živiny uložené ve svrchním substrátu, včetně deritu se uvolnili do vodního sloupce. Jak se ho tam snažili zasadit, tak ještě projeli do zásobního substrátu a neštěstí bylo dokonáno. Vytažení kořene, odkalení dna, úprava substrátu a opětovné ukotvení muselo den počkat, zkrátka dříve nemohl. Dílo zkázy bylo dokonáno a nic s tím už nenadělám. Opomenutí zkontrolovat tlak v láhvi (vždy je přítomná plná sekundární láhev) na tom mělo svůj malý podíl. I tak mohu být rád za péči a nic mi nepochcípalo, tedy kromě dvou oškubaných parmiček. Proč se neustále celé 36členné hejno neustále prohání, mydlí a oškubává mi zůstává záhadou, ale to jsou prostě parmičky. Vlastně ještě pokus s krevetami se nakonec ukázal jako velmi drahý a luxusní oběd pro parmičky čtyřpruhé. Nemá smysl nadávat, konečně se akváriu mohu věnovat v přítomnosti a vlastníma rukama. Nic lepšího jsem si nemohl přát, člověk se učí a péče o akvárium mi zpestří monotónní dny se Stillovou nemocí.
První, co jsem musel udělat bylo vyměnit 75% vody a následný týden jsem každý den měnil 30% vody ve snaze co nejrychleji stabilizovat akvárium. Aby mělo vůbec smysl se Stagnornem bojovat, bylo nezbytné provést odkalení dna, což jde opravdu snadno, protože v jedné ruce člověk drží francouzskou hůl a ve druhé bojuje s odkalovačem. Zdravotní stav přímo volá po usnadnění si života a naviják na hadici s kolečky, připojené čerpadlo s ovládáním a napojení na odkalovací, vypouštěcí i napouštěcí soupravu zkrátka ušetří hodně nepříjemné bolesti a pohybu. Jinak to nejde, člověk sice musí něco udělat, ale tělo každým pohybem trpí a usnadnění je tedy na místě. Výměna láhve a dávkování CO2 nezbytností, stejně tak odstavení hnojení a celková úprava metodiky hnojení, včetně hnojiva. To je základ, bez kterého nemá smysl se Staghornem začít bojovat.
Základ by tedy byl a nyní nastává čas na mechanické odstranění, co tělo dovolí a jít na to Staghorn s osvědčeným zabijákem v podobě tekutého uhlíku (Seachem Flourish Excel) zatím odkládám, protože akvárium se stabilizuje v rozsahu 3-4 týdnů a nadělal bych více škody. Problémem je naše velice měkká voda s minimem vápníku, hořčíku a dalších minerálů. S tím je třeba počítat, a tak k tomu přistupovat, protože reverzní osmózu nechci a vodu zkrátka nezměním.
Změnil jsem i hnojivo, z osvědčeného Raraj Bioflor Master, Makron NPK, Nitrate Green jsem prozatím přešel na Profiplants Complete Free, tedy bezfosfátové hnojivo a deficit dusičnanů doplňuji hnojivem Profiplants N Plus. Nezbytné bylo začít přidávat zlehka vápník a hořčík a zvýšit lehce tvrdost vody.
- Denně 25 ml Profiplants N Plus
- Denně 4 ml Profiplants Complete Free
- Týdne 25 ml Profiplants Complete Free po výměně vody
- Týdně 8 g Seachem Equilibrium
Takto pojedu minimálně ještě týden, možná dva, než se celková situace stabilizuje natolik, že si budu moci sednout a rozmyslet si další postup. Dobré je, že Staghorn opravdu ustupuje, rostliny rostou a celá situace se začala po dvou týdnech lepšit.
Samozřejmě musím dosázet kobercové rostliny, neboť všech 5 mřížek Monte Carlo prakticky skončilo ve skimmeru. Banda hladových buldozerů a šťouralů se o to postarala. Už mám objednané bahničky s většími kořínky a snad se uchytí, aniž by je houf pancéřníčků vybagroval.